Przejdź do głównej zawartości

Uczulanie na kolor fotograficzny - 8. Biennale Fotografii

Moja akcja w Galerii Miejskiej Arsenał na wystawie PIROEROTOMACHIA w ramach 8. Biennale Fotografii w Poznaniu miała na celu zwrócenie uwagi na:

1. zielony jako oficjalny kolor 8. Biennale Fotografii - kojarzy się przede wszystkim z życiem, harmonią, naturą i bliskim kontaktem z nią. Stanowi to kolor uzdrowienia, nadziei i wolności. Osoby, które lubią ubierać się na zielono są optymistyczni i nastawieni na słuchanie innych. Cieszą się, gdy mogą pomóc innym i zauważają rzeczy, na które inni nie zwracają uwagi. A z drugiej strony zieleń kojarzy się ze słowem "jesteś zielony" miłośniku fotografii.

foto - Jacek Staniszewski

2. temat 8. Biennale Fotografii "Pasja fotografii. O miłośnikach i miłośniczkach". Wprowadzam pierwotne znaczenie słowa: "Pasja" łac. passio cierpienie, męka - miłośnika i miłośniczki..
3. opis wystawy kuratora Krzysztofa Gutfrańskiego - "wystawa proponuje podróż w świat łatwopalnej materialności. Wychodząc od historii fotobłysku i sztucznego doświetlania planów zdjęciowych, koncentruje się na wybuchowych momentach fotografii - eksplozji, przerwaniu zarówno w materialnej, jak i politycznej oraz emocjonalnej warstwie obrazowego przedstawienia. Na wystawie zaprezentowane zostaną artefakty z różnych dziedzin - pomiędzy dokumentem a dziełem sztuki, policyjnym dowodem a naukowym obiektem. Ta synkretyczna kombinacja, wynikająca poniekąd z otaczającego nas zalewu informacji, będzie wielogłosowym komentarzem wobec zagadnienia eksperymentu - przewodniego wątku tegorocznej edycji Biennale".

 foto - boldmagazine.pl

4. markę nazwiska w sztuce współczesnej... Ciągle rozmawiamy o fotografach polskich, światowych i przypisujemy do danego nazwiska obraz fotograficzny.
5. fotografię, która wprowadziła obszerne opisy pod pracami, by dla miłośników wyjaśniać dosłownie każdą rzecz. To odbiorca jest kretynem?! 
6. Podpisy (zaproponowałem Izabeli Chamczych), które stały się opresyjne wobec prac fotograficznych, przestrzeni wystawy, Galerii Miejskiej Arsenał, a także kuratorowi wystawy. Podpisywanie się pod pracami spowodowało, że staliśmy się autorami prac, a z drugiej strony niestandardowym znacznikiem (*), opisem fotografii. Imię i nazwisko to dwa bardzo ważne dla każdego z nas słowa.

 foto - boldmagazine.pl

7. walkę o przetrwanie Galerii Miejskiej Arsenał, wobec walki o niezależność artysty. Pozwoliłem sobie na udział w "11. Walce o niezależność" Izabeli Chamczyk w projekcje "Wojna dwunastomiesięczna", by manifestować marginalizowanie i separowanie sztuki od innych zjawisk twórczych.
8. przypomnienie performance Włodzimierza Borowskiego "Uczulanie na kolor", VIII Pokaz Synkretyczny, galeria odNOWA, Poznań, 1968.  
"Włodzimierz Borowski w najlepszym witkiewiczowskim czy duchampowskim sensie nie chcąc konstruować - budował, niszcząc - badał, kpiąc - walczył, ironizując - przywracał porządek".
Więcej: Włodzimierz Borowski - ironia jako metoda i forma


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

COVID-WNUK (serial)

Choroba koronawirusowa (COVID-WNUK) to choroba zakaźna wywoływana przez nowego wirusa. Zakażenie powoduje chorobę mafii bardzo kulturalnej z objawami takimi jak zmiany pokoleniowe, które będą zresztą nadal postępować. A wewnątrz środowiska dominują ostre merytoryczne dyskusje o kształcie życia artystycznego, kondycji ekonomicznej artystów, roli prekariatu, miejscu rynku sztuki i misji instytucji publicznych. Toczy się żywe i domowe życie artystyczne, różnorodne, otwarte na różne wpływy, chłonne oraz dające miejsce na zaistnienie rozmaitym postawom. Podsycanie takimi metodami domowej ekspresji kulturowej na pewno służy polskiej debacie publicznej. COVID-WNUK ( COVID-GRANDSON) SEZON 01 Odcinki 01-13  (neo)Libera (neo)Rajkowska (neo)Bałka (neo)Opałka (neo)Tajber (neo)Radziszewski   (neo)Demko   (neo)Lelonek (neo)Szostak  (neo)Nieznalska  (neo)Zbylut  (neo)Frej  (neo)Klaman  Zakończył si

Słodzisz! Słodzicie!

                                                                                      foto. Konrad Ciszkowski Druga zmiana dotyczy mechanizmów polskiego świata sztuki. Wystawa „Niepokój przychodzi o zmierzchu” została zaplanowana przez Hannę Wróblewską, ale otwierał ją nowy dyrektor Zachęty, którego nominacja wywołała protesty. Wernisaż zgromadził tłumy artystów, kuratorów, kolekcjonerów czy po prostu widzów, których obecność odebrano jako sprzeciw środowiska wobec nowych władz galerii, ale można było też uznać za formę legitymizacji Janusza Janowskiego. Niejednoznaczność tej sytuacji dobrze odczytał artysta Kamil Wnuk, który podczas wernisażowych przemówień zaczął rozsypywać przyniesiony przez siebie cukier, wołając do zgromadzonych „Słodzisz! Słodzicie!”  - Piotr Kosiewski, Pokolenie wrażliwych. Wystawa „Niepokój przychodzi o zmierzchu” , Tygodnik Powszechny [05.09.2022] --- Polityczny niepokój tamtego wieczora znalazł kulminację w nieautoryzowanym performansie Kamila Wnuka, artysty

OCHRONA IZABELI KOWALCZYK

 " Nie dotarłem na wernisaż, ominął mnie więc performans Kamila Wnuka, który przez cały wieczór trzymał czarny parasol nad kuratorką. Wnuk, przez złośliwców nazywany poznańskim Bodzianowskim, jest znany z przekraczających granicę żenady partyzanckich działań wernisażowych. Tym razem w poznańskim Arsenale debiutował na legalu (również jako asystent kuratorki) i od razu odpuścił sobie ambicje krytyczne, co chyba było jego najbardziej żenującym pomysłem z dotychczasowych " - Mikołaj Iwański, Polki, mieszczanki, liberałki , Magazyn Szum Więcej: https://magazynszum.pl/krytyka/polki-mieszczanki-liberalki/ " Performance Kamila Wnuka nie był legalny ani oficjalny. Nie zapraszałam go do udziału w wystawie czy w wernisażu. Nie był też moim asystentem, a bardziej wcielił się w rolę ochroniarza " - Izabela Kowalczyk, Sprostowanie tekstu Mikołaja Iwańskiego „Polki, mieszczanki, liberałki” , Magazyn Szum Więcej: https://magazynszum.pl/krytyka/sprostowanie-tekstu-mik